رابطه بین سبکهای یادگیری دانشجویان مترجمی و عملکرد آنها در دو نوع تست ترجمه

چکیده رابطه بین سبک های یادگیری دانشجویان مترجمی و عملکرد آنها در دو نوع تست ترجمه ابراهیم گل آور در سال های اخیر، پژوهش های بسیاری در زمینه سبک های یادگیری دانشجویان در رشته های مختلف آموزشی، روانشناسی، آموزش و یادگیری زبان و... صورت گرفته است (کلاکسون و مورل 1987، اسمک 1988، آکسفورد 1990، راید 1987). سبک های یادگیری می توانند در عملکرد دانشجویان در تست های مختلف که با هدف ارزیابی آنها طراحی شده تأثیرگذار باشد. براساس چنین دیدگاهی که نوع تست می تواند بر عملکرد دانشجویان تأثیرگذار باشد ( فوس و کلارک 1983، ساکس و رید 1964)، مطالعه حاضر برآن است تا رابطه بین سبک های یادگیری دانشجویان رشته مترجمی و عملکرد آنها در دو نوع تست ترجمه را بررسی کند. دو نوع تست ترجمه مورد نظر عبارتند از: تست چندگزینه ای و تست تشریحی (پروداکشن). داده های این مطالعه از طریق آزمون تافل، پرسش نامه سبک های یادگیری دانشجویان، و برگزاری دو آزمون تست ترجمه به دست آمد. ابتدا یک آزمون تافل به منظور تعیین سطح زبان عمومی و شناخت دانشجویان دارای سطح زبانی یکسان در بین 120 نفر دانشجوی رشته مترجمی زبان دانشگاه آزاد اسلامی رشت برگزار شد، که از این میان 78 براساس آزمون تافل برای انجام مطالعه حاضر انتخاب شدند.. در مرحله بعد، با استفاده از پرسشنامه barsch’s 1991 learning style inventory سبک های یادگیری دانشجویان مشخص شد. سپس در مدت دو هفته دو نوع تست ترجمه به ترتیب تست تشریحی و تست چندگزینه ای برگزار گردید. بعد از جمع آوری داده های لازم، از دو روش آماری paired samples t-test و two independent samples t-tests برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاصله نشان می دهد که بین سبک های یادگیری دانشجویان رشته ترجمه و عملکرد آنها در دو نوع تست ترجمه رابطه ای وجود ندارد. ضمناً مقایسه عملکرد دانشجویان نشان می دهد که هر دو گروه دارای عملکرد بهتری در تست تشریحی بودند. کلمات کلیدی: سبک های یادگیری، ترجمه، آزمون ترجمه، تست تشریحی، تست چندگزینه ای